Η περιοδοντική  νόσος είναι η φλεγμονή  των ούλων που προκαλείται από κακή στοματική υγιεινή και συσσώρευση οδοντικής πλάκας και βακτηρίων. Οι πιο συνηθισμένες περιοδοντικές λοιμώξεις είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα.

Η ουλίτιδα είναι το πρώτο στάδιο της περιοδοντικής λοίμωξης και αφορά μόνο τα ούλα. Η ουλίτιδα είναι αναστρέψιμη και εύκολα θεραπεύσιμη. Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία όμως μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα είναι μια σοβαρή βακτηριακή μόλυνση που καταστρέφει τα ούλα, το υποκείμενο οστό και τις περιοδοντικές ίνες που στηρίζουν τα δόντια. Η περιοδοντική νόσος εξελίσσεται ύπουλα και σιωπηλά, συχνά χωρίς συμπτώματα ή πόνο και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια των δοντιών. Ο οδοντίατρος μπορεί να εφαρμόσει τις πιο κάτω τεχνικές για τη θεραπεία των ασθενειών των ούλων.

1. Μη χειρουργικές θεραπείες

Οι μη χειρουργικές θεραπείες επικεντρώνονται στην επεξήγηση της αιτίας του προβλήματος στον ασθενή και στην κινητοποίηση για καλύτερη στοματική υγιεινή. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό, καθώς μπορεί να είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση της μελλοντικής στοματικής υγεία του ασθενούς.

     (α) Ουλίτιδα

Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή που αφορά μόνο τα ούλα. Συχνά, μπορεί να αντιμετωπιστεί πολύ απλά με τον εξαμηνιαίο οδοντικό καθαρισμό για την απομάκρυνση της πλάκας, της πέτρας και των χρωστικών ενώ πρέπει να ακολουθείται πάντοτε από καλή στοματική φροντίδα στο σπίτι σε συνεργασία με τον ασθενή.

   (β) Ήπια περιοδοντίτιδα

Ήπια περιοδοντίτιδα είναι το επόμενο βήμα της μόλυνσης των ούλων που ακολουθεί την ουλίτιδα, εφόσον αυτή δεν τύχει θεραπείας στο αρχικό της στάδιο. Σε αυτή την περίπτωση εφαρμόζεται βαθύς καθαρισμός των δοντιών, δηλαδή αποτρύγωση και ριζική απόξεση της ρίζας των μολυσμένων δοντιών ( προσεκτικός καθαρισμός των επιφανειών της ρίζας προς απομάκρυνση της πλάκας και πέτρας από τους βαθείς περιοδοντικούς θυλάκους).

2. Περιοδοντική χειρουργική επέμβαση (σε βαριά περιοδοντίτιδα)

Η περιοδοντική χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη όταν παραμένει σοβαρή περιοδοντίτιδα, μετά από μη χειρουργική θεραπεία. Υπάρχουν τέσσερις τύποι χειρουργικών θεραπειών: οι επεμβάσεις μείωσης των θυλάκων, διάφορες αναγεννητικές τεχνικές, επιμήκυνση της μύλης του δοντιού και τέλος τα μοσχεύματα μαλακών ιστών.